Charakterystyka i zastosowanie mikropali wierconych

wiercenie w ziemi

Wykonanie każdej budowli, niezależnie od jej charakteru wymaga dobrego związania jej elementów z podłożem, co pozwala na uzyskanie potrzebnej w danych warunkach wytrzymałości. Wśród technologii pozwalających na osiągnięcie tego celu szczególną popularnością cieszy się posadowienie na mikropalach, które jest stosunkowo proste do wykonania, a przy tym gwarantuje uzyskanie wysokiej sztywności osiowej i znikomego osiadania, a jednocześnie nie wiąże się z przeprowadzaniem skomplikowanych robót przygotowawczych. Przekonajmy się, czym jest mikropalowanie i kiedy będzie użyteczne.

Dlaczego właściwe posadowienie budowli jest tak ważne?

Wzniesienie obiektu budowlanego oznacza, że jego konstrukcja będzie obciążała podłoże, na jakim zostanie on ustawiony. Dla uzyskania odpowiedniej trwałości wymagane jest więc prawidłowe związanie go z gruntem oraz zadbanie o to, by wzajemne oddziaływania nie powodowały ani zakłócenia statyki gotowej konstrukcji, ani nie skutkowały pojawianiem się uszkodzeń np. w wyniku osiadania czy zachodzenia dynamicznych zjawisk geologicznych. Jedną z metod pozwalających na uzyskanie wysokiej nośności gruntu bez kosztownych i złożonych działań będzie przygotowanie mikrofali.

Czym są mikropale i gdzie są używane?

Technologia mikropalowania zakłada zastosowanie pali wierconych lub przemieszczanych o stosunkowo niewielkiej średnicy. Mogą one być przygotowywane różnymi metodami m.in. przez wciskanie, wwibrowywanie lub wbijanie, jednak do najpopularniejszych należą pale CFA, wykonywane z użyciem świdra ślimakowego. W grę wchodzi też dość często wiercenie w rurze osłonowej. Komponentem nośnym jest w nich pogrążany element metalowy – rura, pręt albo wiązka prętów tworząca zbrojenie wraz z podawanym iniektem. Z mikropalowania korzysta się np. przy stabilizowaniu osuwisk, posadawianiu silnie obciążanych konstrukcji, jak wiadukty czy budowli wznoszonych w trudnych warunkach terenowych.


Polityka prywatności